Produkcja odzieży specjalnej – szaty i togi prawnicze

Szaty liturgiczne stosowane przez księży przy wszelakich świętach kościelnych z początku nie różniły się od szat świeckich ubieranych od święta. Znaczące różnice w szatach stosowanych do mszy zaczęły powstawać od VII wieku, kiedy zaczęto poszukiwać symboliki wiążącej się z postacią Chrystusa a także celebrowanej Mszy Świętej.

Od XI wieku z kolei, przez mówienie modłów podczas ubieraniu szat, dostosowano do nich symbole o cechach moralnych. Symbolika ta powiązana jest ze cnotami, którymi powinny charakteryzować się osoby mające stroje, toteż każdy z nich odznacza się czym innym. Aby w prawidłowy sposób zrozumieć ich znaczenie, należy wcześniej zaznajomić się z typami szat liturgicznych. Humerał jest to mała chusta, która odpowiada powadze i świętości liturgii. Zakładając ten element szaty liturgicznej, ksiądz bezpieczny jest przed grzesznymi myślami. Alba jest standardowym elementem szat liturgicznych: jest to długa, biała szata, będąca oznaczeniem cnotliwości duszy. Natomiast komża jest mniejszą wersją alby oraz ma tą samą symbolikę, jednakże nie można zakładać komży zamiast alby, gdy zakłada się ornat. Zaś następnym elementem szaty, która pośrednio wiąże się z albą, jest pasek, którym przewiązany jest ten ubiór. Pasek oznacza powściągliwość, którą powinny charakteryzować się osoby służące przy Mszy Świętej. Z kolei ornat zrobiono z zewnętrznej szaty rzymskiej, a jest to rodzaj płaszcza bez rękawów. Ornat symbolizuje miłość przykrywającą złe uczynki, z powodu, że zawsze zakładana jest na dany ubiór. Dalmatyka to szata własności diakona i symbolizuje różne radości. Do innych elementów szat liturgicznych należą kapa, która nie posiada precyzyjnie sprecyzowanej symboliki, biret używany od wczesnego średniowiecza, manipularz będący arafatką ozdobną oraz dystynktorium, który jest zdobiącym znakiem.

Pośrednio z obrzędami liturgicznymi połączone są także stroje pierwszokomunijne zakładane przez osoby przyjmujące I Komunię Świętą, z kolei sztandary podkreślają powagę konkretnej uroczystości. Firmy zajmujące się produkcją tego typu strojów, posiadają też togi prawnicze czy urzędowe, które choć nie pełnią funkcji kościelnej, wyglądają podobnie.